تدریس در آزمایشگاه

موضوع: تدریس  در آزمایشگاه

هر معلم باید برای  تدریس در کلاس درس از بین روش های تدریس مشخص شده مناسب ترین روشها که در یادگیری دانش آموزان تاثیر بسزایی دارد را انتخاب نماید.

اینجانب نیز با توجه به ضعیف بودن دانش‌آموزان منطقه در درس علوم که از دروس اصلی و مهم این دوره محسوب می شود تقریبا برای درس خود از همه روش های تدریس استفاده کرده ام اما متاسفانه این روش های قدیمی برای تدریس این درس برای همه دانش‌آموزان  مناسب نبوده اند و دانش آموزانی که از نظر یادگیری در ردیف دانش آموزان ضعیف قرار می گیرند و قدرت یادگیری و فهم آنها ضعیف تر از بقیه است هیچ تاثیری ندارد، و با مصاحبه های حضوری اینجانب با این گروه از دانش آموزان اعلام داشتند که هر چه می خوانند یاد نمی گیرند، به همین خاطر به فکر افتادم که روش تدریس شاید مشکلی نداشته باشد بلکه مشکل از مکان تدریس باشد، طی مشورتی با مدیر مدرسه آزمایشگاه مدرسه را مرتب کردیم.

تقریبا در 80 درصد از مدارس سطح شهرستان مکانی به نام آزمایشگاه وجود دارد که دبیران علوم و حرفه هر از گاهی بعد از چندین جلسه تدریس سری به آنجا می زنند و طی یک جلسه دانش آموزان را به آزمایشگاه برده و آزمایشات گذشته را برای آنها انجام می دهد .

آزمایشگاه مکانی است که دانش آموزان آنجا را دوست دارند، چون متنوع است. طرحی که هم اکنون به شما پیشنهاد می شود‌ به این شکل است که:

دبیر علوم از اول سال تحصیلی همه دانش‌آموزان را گروه بندی کرده و در ساعت تدریس به جای کلاس درس به آزمایشگاه برده و در همان مکان تدریس می کند، زیرا درس علوم درسی تئوری نیست، تمامی صفحات و قسمت های آن مملو از آزمایشات گوناگون است که اگر تدریس با آزمایش همراه باشد یادگیری دانش‌آموزان را صددرصد می کند، زیرا دانش آموزان علاوه بر اینکه به تدریس معلم گوش می دهند به صورت عملی و با چشمان خود در همان لحظه همه آنها را می بیند و خود با اعضای گروهش نیز می توانند آن را انجام دهند.

طی پرس و جوها در اکثر مدارس دبیران 5 یا 6 جلسه تدریس می کنند و بعد از مدتی یک جلسه به آزمایشگاه رفته و آزمایشات مختلف و با موضوعات متفاوت بصورت یکجا انجام می دهد. دانش آموزان در همان یک جلسه با چندین موضوع که یک ماه قبل تدریس شده اند آشنا می شوند، پس آن دانش آموز به خاطر نمی آورد که یک ماه قبل چه تدریس شده و تاثیری در یادگیری او ندارد. اما با این طرح معلم تدریس می کند و در همان زمان آزمایش لازم را انجام می دهد و اجازه می دهد دانش آموزان در گروه های چند نفره خودشان همان آزمایش را دوباره انجام دهند. لازم به ذکر است که این طرح فقط در مدارسی قابلیت اجرایی دارد که مکانی به نام آزمایشگاه داشته باشند.

مزایای این طرح:

1- دانش آموزان از دوره راهنمایی با مکان آزمایشگاه به خوبی آشنا می شوند.

2- با راهنمایی معلم خود با خطرات مواد شیمیایی آشنا می شوند.

3- انواع مواد شیمیایی و لوازم آزمایشگاهی از قبیل لوله آزمایش، بشر،ارلن و ... را میتواند شناسایی کند.

4- یادگیری او صددرصد است.زیرا یادگیری محلی به وقوع می‌پیوندد که علاقه وجود داشته باشد ودانش آموزان به آزمایشگاه علاقمند هستند.

5- حس کنجکاوی دانش آموز زیاد شده و آنها را خلاق می کند.

6- با سوالاتی که دانش آموزاز مواد و وسایل داخل ازمایشگاه  از  معلم خود می پرسد زمینه را برای ورود به مقاطع بالاتر فراهم می کند.

معایب این طرح:

1- این طرح فقط در مدارسی قابلیت اجرایی دارند که مکانی به عنوان آزمایشگاه داشته باشند.

2- فقط برای دروس علوم تجربی و حرفه و فن قابلیت اجرایی دارند.

3- خطرات احتمالی دارد که با صحبت در مورد آنها با دانش آموزان رفع می شود.

توجه:

این طرح باید با ضمیمه ابزارشناسی لوازم آزمایشگاهی در اختیار دبیران علوم تجربی قرار بگیرد و دبیر، جزوه ابزار شناسی را کپی کرده و در اختیار دانش آموزان قرار دهد.